Dünyanın en güzel duygusudur belki de anne olmak. Bambaşka bir duygudur annelik, karşılık beklenmeyen sevgi hissi.. Hani derler ya anne olmalı insan anneliği anlayabilmek için. Bazen duygular yaşanmadan, anlatmakla anlaşılmıyor. Anlamak için illa yaşamak gerekiyor. Yaşayanın da nutku tutulur tam anlamıyla tasvir edemez bu yüce duyguyu. Doğru demiş anne: sorana;
Onlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde “yetim-öksüz” kalan çok olur. Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler… Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar, yetim kalmıştır tabaklar.Bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların. O teki kalmış
Mahkeme salonunda, seksenlerindeki yaşlı çiftin durumu içler acısıydı. Adam, inatçı bakışlarla suskun ninenin ağlamaktan iyice çukurlaşmış gözleri ve keskin çizgileri ve bıkkın bakışları ile etrafını süzüyordu… Ve hakimin tok sesiyle sustu uğultu. Sözü yaşlı kadına verdi, hakim…– Anlat teyze neden boşanmak istiyorsun?Yaşlı kadın derin bir nefes
Yıllar önceydi, sene 1972 O zamanlar genç bir gazeteciydim. Türkiye’den bir grup insan, İsrail’e resmi ziyarette bulunuyorlardı. Biz de gelişmeleri izlemek için oradaydık. Bir sıcak Mayıs akşamıydı. Her ziyarette olduğu gibi sıradan bir işti anlayacağınız. Ziyaretin dördüncü günü bize tarihi ve turistik yerleri gezdirmeye başladılar; kafile olarak Mescid-i Aksa’y
Yaşanmış Gerçek Bir Hikaye;İşimin yoğunluğu, eşim ve üç çocuğumun beklentileri sebebiyle annemi görme fırsatım pek olamıyordu. O akşam annemi yemeğe ve ardından sinemaya davet ettim. Endişelendi ve hemen “İyi misin, her şey yolunda mı” diye sordu. Annem de geç saatte gelen bir telefonun veya sürpriz bir davetin mutlaka kötü bir anlamı olacağından şüphelenen tipte
Lütfen reklam engelleyiciyi devre dışı bırakarak bizi desteklemeyi düşünün.
AdBlock veya uBlock'u Devre Dışı Bıraktım