“Segrek’in Kardeşini Kurtarması”

Oğuz yurdunda Uşun Koca denilen, hatırlı bir kişi varmış. Uşun Koca’nın iki de oğlu varmış. Büyük oğlu Egrek yiğit bir delikanlı imiş.

Zaman zaman Bayındır Hanın sohbetine katılırmış. Diğer beyler, bu duruma kızarak,

“Buradaki bütün beyler, oturdukları yeri hak etmiş kişilerdir. Peki sen ne yaptın?” demişler.

Bu söz üzerine Egrek, aç, yoksul kişileri doyurmuş, giydirmiş. Asker toplayıp savaşa çıkmış, zaferler kazanmış. Savaş sonunda yurtlarına dönerlerken, düşman saldırısına uğramışlar. Egrek esir düşmüş.

Haberi alan ailesi çok üzülmüş. Hele kardeşi Segrek bunu hiç hazmedememiş. Atına atladığı gibi, ağabeyinin esir tutulduğu yere gitmiş. Casusun biri, durumu düşman komutanına bildirmiş. Komutanın emriyle altmış asker Segrek’ in etrafını sarmış. Segrek dua edip salavat getirerek hepsini yenmiş.

Bunun üzerine, düşman beyinin aklına bir fikir gelmiş. Segrek’in esir olan ağabeyini zindandan çıkartıp,

“Şu bölgede deli bir adam var, geleni geçeni rahatsız ediyor. Onu öldürürsen seni serbest bırakacağız” demiş.

Egrek’ in saçını sakalını kesmişler. At ve kılıç verip, yanına da üç yüz asker katarak Segrek’in olduğu yere göndermişler. Egrek, Segrek’i uyurken bulmuş. Belinden kopuzunu alıp çalmaya başlamış. Kapuzun sesini duyan Segrek uyanıp kılıcını çekmiş.

O zaman Egrek, karşısındakinin kardeşi olduğunu anlamış, sarılıp kucaklaşmışlar.

İleriden oları izleyen düşman askerleri güreş tuttuklarını zannetmişler. Daha sonra, iki kardeşin atlarına binip üzerlerine geldiğini görünce şaşırmışlar. Egrek’le Segrek, düşman askerlerini yenip Oğuz yurduna dönmüşler. Bu işe herkes çok sevinmiş. Bütün Oğuz yurdu şenlik ve törenlerle eğlenmiş, mutlu olmuş.

Dede Korkut gelmiş, bir deyiş demiş, dua etmiş. Bu masal da burada bitmiş.